Baloniku mój malutki,
rośnij duży okrąglutki.
Balon rośnie, że aż strach,
przebrał miarę, no i ... trach!

Naplotkowała sosna, że już się zbliża wiosna.
Kret skrzywił się ponuro-przyjedzie pewnie furą!
Jeż się najeżył srodze-raczej na hulajnodze!
Wąż syknął-ja nie wierzę, przyjedzie na rowerze!
Kos gwizdnął-wiem coś o tym, przyleci samolotem!
A wiosna przyszła pieszo. Już kwiaty za nią spieszą.
Już trawy przed nią rosną i szumią: witaj wiosno!!

Wszyscy mnie lubią!
To rzecz wspaniała.
Chyba się jednak dobrze staram.

Chciałam,
By lubić zaczął mnie ktoś,
Więc byłam miła,
Mówiłam wciąż:
Proszę, przepraszam,
Bardzo dziękuję
I uśmiechałam się,
I w ogóle.
Teraz mnie lubią
Wszyscy,
Więc w górę
Skaczę z radości –
Do samych chmurek!

Czarodziejskie słowa:
„proszę, przepraszam, dziękuję”
mówmy jak najczęściej!
To nic nie kosztuje.

Raz śnieg pada,
a raz deszczyk.
Na jeziorze
lód już trzeszczy.

Błękit nieba
lśni w kałuży,
bałwan w słońcu
oczy mruży.

- Koniec zimy.
Przerwa.
Dzwonek.
- To nie dzwonek,
to skowronek!